সময় ৰূপান্তৰ কৰক: মিলিছেকেণ্ড, চেকেণ্ড, মিনিট, ঘণ্টা, দিন, সপ্তাহ, মাহ, বছৰ
সময়ৰ বহুগুণৰ এটা পূৰণ কৰক আৰু ৰূপান্তৰসমূহ চাওক।
সৰলতাৰ বাবে এমাহ মানে সকলো মাহৰ গড় (ফেব্ৰুৱাৰী = ২৮ দিন)।
সময়ৰ বিষয়ে আমোদজনক প্ৰশ্ন উত্তৰ
সময় কি?
দিনটোত কিমান ঘন্টা থাকে?
দিনটোত কিমান মিনিট সময় থাকে?
দিনটোত কিমান চেকেণ্ড থাকে?
অমাপ্যক জোখা: সময়ৰ বিৱৰ্তন, সাৰ্বজনীনতা আৰু ৰহস্য
সময় জুখিব পৰাটো মানৱ ইতিহাসৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ আৰু যুগ যুগ ধৰি কোনো বিশেষ পৰিঘটনা বা কাৰ্য্যকলাপৰ সময়সীমা সঠিকভাৱে জুখিবলৈ বিভিন্ন পদ্ধতিৰ বিকাশ ঘটিছে। আদিম পদ্ধতিৰ ভিতৰত এটা আছিল সূৰ্য্যৰ ঘড়ী, য’ত সূৰ্য্যৰ অৱস্থান ব্যৱহাৰ কৰি দিনটোৰ ঘন্টা চিহ্নিত কৰা হৈছিল। প্ৰযুক্তিৰ উন্নতিৰ লগে লগে পেণ্ডুলাম ঘড়ী, সাগৰীয় ক্ৰ’ন’মিটাৰ আৰু কোৱাৰ্টছ ঘড়ীকে ধৰি সময় জুখিব পৰা পদ্ধতিও আগবাঢ়ি আহিল। সৰু আৰু পৰ্টেবল ঘড়ী এতিয়া সময় জুখিবলৈ আটাইতকৈ সাধাৰণ উপায়, ডিজিটেল ঘড়ীয়ে আটাইতকৈ সঠিক পঢ়া প্ৰদান কৰে। সময়ৰ জোখ-মাখ পৰমাণু ঘড়ী ব্যৱহাৰ কৰিও কৰা হৈছে, যিয়ে পৰমাণুৰ দোলন ব্যৱহাৰ কৰি সময়ৰ অতি সৰু বৃদ্ধি সঠিকভাৱে জুখিব পাৰে।
সময় হৈছে এনে এক ধাৰণা যিটো আমাৰ পৃথিৱীখন আৰু ইয়াত আমাৰ স্থানৰ বিষয়ে বুজাৰ কেন্দ্ৰীয় বিষয়। ই বাস্তৱৰ এটা মৌলিক দিশ, আৰু ই এনেকুৱা এটা বস্তু যিটো আমি সকলোৱে স্বজ্ঞাতভাৱে অনুভৱ কৰোঁ আৰু বুজো।
ইয়াৰ আটাইতকৈ মৌলিক ৰূপত সময় হৈছে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত ঘটা পৰিঘটনাৰ ক্ৰম। ই হৈছে পৰিঘটনাৰ সময়সীমা আৰু ইয়াৰ মাজৰ ব্যৱধানৰ পৰিমাপ আৰু ই এটা মৌলিক পৰিমাণ যিটো পৰিঘটনাৰ সময়সীমা তুলনা কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয়। সময়ক বিভিন্ন ধৰণে জুখিব পাৰি, আকাশৰ ওপৰেৰে সূৰ্য্যৰ সৰল গতিৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ঘড়ীৰ নিখুঁত টিক টিক টিক কৰালৈকে।
সময়ৰ অন্যতম মূল বৈশিষ্ট্য হ’ল ইয়াৰ সাৰ্বজনীনতা। সকলোৰে বাবে সময় একে হাৰত পাৰ হৈ যায়, তেওঁলোকে ক’তেই নাথাকক বা তেওঁলোকে যি কাম কৰি নাথাকক কিয়। অৰ্থাৎ সময়ে এটা সাধাৰণ ফ্ৰেম অৱ ৰেফাৰেন্স প্ৰদান কৰে যিয়ে আমাক পৰিঘটনাৰ সময়সীমা তুলনা কৰিবলৈ আৰু আমাৰ কাৰ্য্যকলাপসমূহ ইজনে সিজনৰ সৈতে সমন্বয় কৰিবলৈ অনুমতি দিয়ে।
সময়ৰ আন এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ বৈশিষ্ট্য হ’ল ইয়াৰ অপৰিৱৰ্তনীয়তা। সময় কেৱল আগবাঢ়ি যায়, পিছলৈ ঘূৰি গৈ অতীতক পুনৰ জীৱিত কৰাটো অসম্ভৱ। অৰ্থাৎ আমি অহৰহ ভৱিষ্যতৰ দিশে আগবাঢ়িছো, আৰু প্ৰতিটো মুহূৰ্ত অনন্য আৰু পুনৰাবৃত্তি কৰিব নোৱাৰা।
মৌলিক স্বৰূপ থকাৰ পাছতো সময়ৰ ধাৰণাটো এতিয়াও দাৰ্শনিক, বিজ্ঞানী আৰু ধৰ্মতত্ত্ববিদসকলৰ মাজত বহু বিতৰ্ক আৰু আলোচনাৰ বিষয় হৈ আছে। কিছুমানে যুক্তি দিয়ে যে সময় হৈছে এক ভ্ৰম, আৰু ই কেৱল এটা মানৱীয় নিৰ্মাণ যিটো আমি পৃথিৱীখনৰ অৰ্থ উলিয়াবলৈ ব্যৱহাৰ কৰো। আন কিছুমানে সময় বাস্তৱ আৰু বস্তুনিষ্ঠ বুলি কয়, আৰু ই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ এক মৌলিক দিশ।
সময়ৰ বিষয়ে আমি যিয়েই নহওক কিয়, আমাৰ জীৱনত ই যে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে সেয়া স্পষ্ট। ই আমাৰ অভিজ্ঞতাক গঢ় দিয়ে, ই প্ৰাকৃতিক জগতখনক পৰিচালিত কৰে, আৰু ই সকলো মানৱতাৰ বাবে এক উমৈহতীয়া ৰেফাৰেন্সৰ ফ্ৰেম প্ৰদান কৰে। সময় হয়তো এক ৰহস্যময় আৰু লুভীয়া ধাৰণা, কিন্তু ই এনেকুৱা এটা ধাৰণা যাৰ অবিহনে আমি জীয়াই থাকিব নোৱাৰো।